E seguimos neste verán intenso de mil e unha actuacións musicais e representacións teatrais, e van os de Baía Edicións e publican un ronsel de libros marabillosos que imos ir aos poucos recensionando neste souto. Quen non deixou a porta da cociña, ou a fiestra aberta e, zas!, ao regresar á casa atopou con inquilinos inesperados dando voltas pola casa e difíciles de combater. Iso que vivimos no souto pasa en Fadita fosca!, de Miguel Vázquez Freire con ilustracións de Xosé Tomás. Unha historia do cotián que a moitos de nós nos fai revivir experiencias similares e é que, nas tardes de verán, mentres moitos dormen a sesta, e outros se preparan para ir á praia, adoita suceder. Fadita fosca! vai máis alá de ser a historia tenra de algo próximo, é a historia dun avó e da súa neta, do importante papel que xogan os nosos avoíños. O avoíño de Saleta ten unha teima. Acabar con todas as malditas moscas que enchen a casa cando chega a calor. Saleta decide axudalo. Pero cazar moscas non é cousa doada e á avoíña o resultado non lle convence nada nadiña. Aí esa fadita fosca!É tan importante que os nosos pequenos aproveiten para xogar cos maiores da casa e que estes lles transmitan a lingua, a súa sabedoría, a tradición nosa, como a experiencia dos maiores con eles. A moitos papás lles sorprende ver a capacidade de xogo que eles atesouran, as cousas que fan polos netos, cousas impensables moitas das veces que non farían cos propios fillos. É tan máxico e tan linda a complicidade. Este volume de Baía Edicións reflicte á perfección esa maxia, ese tacto dos avós no coidado dos nenos, a conexión interxeracional, o amor e para iso bota man dunha linguaxe próxima e as marabillosas e expresivas ilustracións de Xosé Tomás, coa súa característica pegada. Os detalles, a proximidade da trama e o humor fan deste pequeno volume unha apetecible proposta e un convite para, de cando en vez, os nosos avós collan de matamoscas e poñan a historia en práctica. A vida non é outra cousa que intentar xogar ao máximo e buscar a maxia alá onde estea!
